Οι Αρχαίοι ελληνικοί ναοί που στέκονται αγέρωχοι σε πολλές γωνιές του κόσμου προσελκύουν μέχρι σήμερα θαυμαστές από όλο τον πλανήτη.
Αυτή η μοναδική αρχιτεκτονική των αρχαίων ελληνικών ναών θεωρείται άρτια και αξεπέραστη μέχρι σήμερα.
Πάμε όμως να δούμε πως λειτουργούσαν οι αρχαίοι ελληνικοί ναοί και ποιες είναι οι διαφορές τους με τους σημερινούς θρησκευτικούς ναούς
Καταρχήν, ο εσωτερικός χώρος των ναών θεωρούνταν η κατοικία των θεών και δε λειτουργούσε ως χώρος συνάθροισης των πιστών, όπως συμβαίνει σήμερα σε διάφορες θρησκείες.
Άλλωστε αυτό φανερώνει και η λέξη ναός, η οποία προέρχεται από το αρχαίο ρήμα ναίω, που στα νεοελληνικά σημαίνει κατοικώ.
Ο ναός στέγαζε το άγαλμα ή τα αγάλματα των θεών που ήταν αφιερωμένος, ενώ οι πιστοί συγκεντρώνονταν έξω από το κτίριο, εκδηλώνοντας τη λατρεία τους με θυσίες στον βωμό ή άλλα αφιερώματα, όπως ήταν κάποια σπουδαία γλυπτά.
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές που σώζονται μέχρι σήμερα, οι αρχαίοι ελληνικοί ναοί κατασκευάζονταν με βάση το άγαλμα που επρόκειτο να στεγάσουν στο βάθος του ναού.
Μέχρι σήμερα, έχουμε τη δυνατότητα να ανακαλύψετε περισσότερες πληροφορίες για την αρχιτεκτονική των ναών και τον τρόπο λειτουργίας τους επισκέπτοντας αυτά τα θαυμάσια κτίρια σε διάφορα μέρα του κόσμου.
Πάμε λοιπόν να δούμε τους σημαντικότερους αρχαιοελληνικούς ναούς που διατηρούνται μέχρι σήμερα σε καλή κατάσταση.
Οι σπουδαιότεροι αρχαίοι ελληνικοί ναοί σε όλο τον κόσμο
Παρθενώνας, Αθήνα
Εννοείται πως θα ξεκινήσουμε από τον πιο λαμπρό ναό της ελληνικής επικράτειας που είναι ο Παρθενώνας και βρίσκεται στην περίφημη Ακρόπολη των Αθηνών.
Πρόκειται για έναν ναό που κατασκευάστηκε προς τιμήν της προστάτιδας της πόλης, τη Θεά Αθηνά.
Η κατασκευή του Παρθενώνα ξεκίνησε το 448 π.Χ ύστερα από διαταγή του Περικλή και ολοκληρώθηκε μετά από 10 χρόνια (438 π.Χ) με τα εγκαίνια να πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης θρησκευτικής εορτής των Αθηνών, τα Παναθήναια.
Μάλιστα, μέχρι σήμερα σώζεται η ζωφόρος που απεικονίζει την πομπή των Παναθηναίων και θεωρείται πρωτοποριακή, καθώς δε διηγείται έναν μύθο αλλά ένα πραγματικό γεγονός.
Ωστόσο, τα σημαντικότερα και πιο γνωστά γλυπτά σε όλο τον κόσμο είναι τα ελγίνεια μάρμαρα που αφαιρέθηκαν παράνομα από τον Τόμας Μπρους στις αρχές του 19ου αιώνα.
Κατά τη μεταφορά τους στην Αγγλία τα γλυπτά κινδύνευσαν να χαθούν στον βυθό της θάλασσας, όταν το πλοίο που τα μετέφερε βούλιαξε έξω από τα Κύθηρα (νησί που βρίσκεται κάτω από την Πελοπόννησο).
Τελικά, τα γλυπτά που ήταν μέσα σε κιβώτια ανασύρθηκαν από δύτες της Καλύμνου και μεταφέρθηκαν ασφαλείς στην Αγγλία.
Εκεί, πουλήθηκαν στον Βρετανικό Μουσείο, όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα. Ωστόσο, δεν είναι τα μοναδικά εκθέματα που μεταφέρθηκαν παράνομα από την Ελλάδα στο εξωτερικό.
Στο παρακάτω link μπορείτε να μάθετε περισσότερες πληροφορίες για τα αρχαία ελληνικά εκθέματα που βρίσκονται στο εξωτερικό.
Ο Παρθενώνας θεωρείται ο κολοφώνας του Δωρικού ρυθμού και συγχρόνως ο μεγαλύτερος από τους άλλους δωρικούς ναούς της εποχής του.
Αρχιτέκτονες του Παρθενώνα ήταν ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης. Ωστόσο, υπεύθυνος για τη διακόσμηση και τη γενική επίβλεψη ήταν ο γλύπτης Φειδίας, τον οποίο ο Πλούταρχος χαρακτηρίζει ως ο «επίσκοπος των πάντων».
Νέα στοιχεία για την ονομασία
Η ονομασία του Παρθενώνα, σύμφωνα με τους ερευνητές, προήλθε από ένα δωμάτιο παρθένων ή της παρθένου Αθηνάς που βρισκόταν μέσα στον ναό.
Ωστόσο, με πρόσφατες έρευνες που έγιναν από το πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης ανατρέπεται η παλιά εκδοχή που ήθελε το δωμάτιο να βρίσκεται στον Παρθενώνα.
Σύμφωνα με τη νέα εκδοχή, το δωμάτιο αυτό βρισκόταν στο Ερέχθειο και ο Παρθενώνας ήταν γνωστός στον τότε κόσμο ως ο «ναός με τα 100 πόδια».
Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει επίσημη ενημέρωση που να υποστηρίζει κάτι τέτοιο.
Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στο Μουσείο Ακρόπολης που βρίσκεται δίπλα από τον Παρθενώνα!
Ερέχθειο, Αθήνα
Μπορεί ο Παρθενώνας να θεωρείται μέχρι σήμερα ο πιο ένδοξος ναός της αρχαιότητας, ωστόσο, ο γειτονικός ναός Ερέχθειο θεωρούνταν η ιερότερη περιοχή της Ακρόπολης.
Αυτός ο ναός είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο από τις Καρυάτιδες (κόρες) που κοσμούν την εξωτερική όψη του ναού, λειτουργώντας ως στηρίγματα της οροφής.
Δυστυχώς, μέχρι σήμερα οι Καρυάτιδες λησμονούν την αδερφή τους, ύστερα από την αρπαγή της και την παράνομη μεταφορά της μαζί με άλλα γλυπτά του Παρθενώνα στο Βρετανικό μουσείο του Λονδίνου από τον Λόρδο του Έλγιν, το 1801.
Όσον αφορά το θρησκευτικό κομμάτι αυτού του ναού, ήταν αφιερωμένος σε πολλούς θεούς για αυτό και χαρακτηρίζεται ως πολλαπλός ναός.
Το ανατολικό τμήμα του ναού ήταν αφιερωμένο στη λατρεία της θεάς Αθηνάς Πολιάδος, της προστάτιδας της πόλης.
Το δυτικό τμήμα ήταν αφιερωμένο στον Ποσειδώνα-Ερεχθέα, από όπου και το όνομα του ναού, στον τοπικό ήρωα Βούτη, στον Ήφαιστο και σε άλλους θεούς και ήρωες.
Μάλιστα εκεί φυλάσσονταν τα αρχαιότερα και ιερότερα κειμήλια των Αθηναίων, όπως είναι τα σημάδια από την τρίαινα του Ποσειδώνα και η ιερή ελιά η οποία βλάστησε ύστερα από το χτύπημα της Αθηνάς με το δόρυ της, κατά τη διάρκεια της ειρηνικής μυθικής διαμάχης με τον Ποσειδώνα για την κυριαρχία της πόλης.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Πώς Πήρε Την Ονομασία Της Η Πόλη Που Γέννησε Την Δημοκρατία;
Όσον αφορά την κατασκευή του ναού, αποτελείται από πεντελικό μάρμαρο και διαζώματα μαύρου ασβεστόλιθου από την Ελευσίνα, τα οποία φέρουν ανάγλυφα γλυπτά από λευκό μάρμαρο και είναι Ιωνικού ρυθμού.
Ως αρχιτέκτονας του Ερεχθείου λογίζεται ο Μνησικλής και ως γλύπτης ο Φειδίας, ο οποίος είχε επιλεχθεί από τον Περικλή να διακοσμήσει τον Παρθενώνα και το Ερέχθειο.
Στο Ερέχθειο βρισκόταν ο τάφος του Αθηναίου βασιλιά Κέκροπα καθώς και το σημαδεμένο σημείο όπου ο Δίας σκότωσε τον μυθικό βασιλιά Ερεχθέα.
Κοιλάδα των ναών, Σικελία
Σε αυτή την περίπτωση δε θα αναφέρουμε έναν ναό αλλά μία περιοχή στον Ακράγαντα (Agrigento) της Σικελίας, στην Ιταλία, που αποτελείται από πολλούς σπουδαίους αρχαίους ελληνικούς ναούς.
Αυτοί οι ναοί κατασκευάστηκαν κατά τη διάρκεια του ελληνικού αποικισμού στη Σικελία και τη Νότια Ιταλία και συγκεκριμένα την εποχή της ίδρυσης της Μεγάλης Ελλάδας, γνωστή στα λατινικά ως Magna Grecia!
Αυτή η κοιλάδα περιλαμβάνει τα ερείπια από 7 ναούς δωρικού ρυθμού:
1) Ο πιο παλιός είναι ο ναός του Ηρακλή, που δυστυχώς καταστράφηκε από σεισμό και σήμερα αποτελείται μόνο από 8 κίονες
2) Ο ναός του Ολυμπίου Διός, με το σωριασμένο άγαλμα του Άτλαντα
3) Ο ναός της Ήρας
4) Ο ναός της Ομόνοιας, δωρικός ναός που εξαιτίας της μετατροπής του σε εκκλησία σώζεται σχεδόν ακέραιος μέχρι σήμερα.
5) Ο ναός των Διόσκουρων, του Κάστορα και του Πολυδεύκη
6) Ο ναός του Ηφαίστου
7) Ο ναός του Ασκληπιού, θεού της ιατρικής, που βρίσκεται έξω από τα τείχη της πόλης.
Εκεί βρίσκεται όμως και ένα άλλο σημαντικό μνημείο όπως είναι ο θολωτός τάφος του Θήρων, που κατασκευάστηκε από ηφαιστειακή τέφρα σε σχήμα πυραμίδας.
Τέλος, να πούμε ότι ο Πίνδαρος είχε περιγράψει τον Ακράγαντα ως την ομορφότερη πόλη των θνητών ανθρώπων.
Οι ναοί της Ποσειδωνίας, Πέστουμ, Ιταλία
Ωστόσο, ο Ακράγαντας δεν είναι η μοναδική περιοχή στην Ιταλία που μέχρι σήμερα φιλοξενεί αρχαίους ελληνικούς ναούς.
Άλλοι τρεις σπουδαίοι ναοί βρίσκονται στην περιοχή της Καμπανίας και συγκεκριμένα στην επαρχία του Σαλέρνο, κοντά στην Τυρρηνική θάλασσα που απέχει 85 χιλιόμετρα από τη Νάπολη.
Την περίοδο του ελληνικού αποικισμού, εκεί υπήρχε η αρχαία πόλη Ποσειδωνία που ήταν γνωστή στα λατινικά ως Paestum.
Εκεί κατασκευάστηκαν και οι τρεις μεγάλοι ναοί δωρικού ρυθμού, που οι δύο από αυτούς ήταν αφιερωμένοι στη θεά Ήρα και ο τρίτος στη θεά Αθηνά.
Ο πιο παλιός από αυτούς είναι αφιερωμένος στην Ήρα, κατασκευάστηκε τον 6ο αιώνα και είναι γνωστός με τη λατινική ονομασία «Basilica».
Κοντά σε αυτόν τον ναό, τον 5ο αιώνα, κατασκευάστηκε δεύτερος μικρότερος που είναι επίσης αφιερωμένος στην Ήρα αν και μέχρι τον 18ο αιώνα πίστευαν ότι ήταν αφιερωμένος στον θεό Ποσειδώνα.
Ο ναός της Αθηνάς βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο της πόλης και χρονολογείται από το 500 π.Χ. Στο παρελθόν πίστευαν ότι αυτός ο ναός ήταν αφιερωμένος στη θεά Δήμητρα, κάτι που τελικά δεν ισχύει.
Ναός της Αρτέμιδος, Σεγκέστα, Ιταλία
Σε μία άλλη αρχαία πόλη της Σικελίας, την Σεγέστα ή Έγεστα υπάρχει ένας δωρικός ναός που παραμένει ίδιος με την αρχική του μορφή, ωστόσο υποστηρίζεται ότι παρέμεινε σκόπιμα ημιτελής.
Σήμερα, στην θέση αυτή της πόλης βρίσκεται η επαρχία του Τράπανι που αποτελεί το δυτικότερο άκρο της αυτόνομης επαρχίας της Σικελίας.
Όσον αφορά τον μεγαλοπρεπή ναό, οικοδομήθηκε το 420 π.Χ και μέχρι σήμερα υπάρχουν πολλά ερωτηματικά για ποιον λόγο έμεινε ημιτελής και για ποιο λόγο ιδρύθηκε στην Έγεστα ένας ελληνικός ναός από την στιγμή που η πόλη δεν κατοικούνταν από Έλληνες.
Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη κατά την άλωση της Τροίας από τους Έλληνες, μερικοί Τρώες έφτασαν στη Σικελία και συγκατοίκησαν με τους Σικανούς (λαός Ιβηρικής καταγωγής) σε δύο πόλεις, την Έρυκα και την Έγεστα.
Από την στιγμή που κάποιοι θεωρούν ότι οι Τρώες ήταν ομοεθνείς με τους Έλληνες ίσως να ήταν αυτοί που κατασκεύασαν τον ελληνικό ναό.
Παρόλα αυτά, κάποιοι πιστεύουν ότι οικοδομήθηκε από αθηναίο αρχιτέκτονα και προοριζόταν ως φόρος τιμής στην θεά Άρτεμις, προστάτιδα της φύσης και των ζώων.
Ναός του Ηφαίστου, Θησείο
Αυτός ο ναός είναι γνωστός επίσης ως Θησείο και βρίσκεται στην ομώνυμη περιοχή. Η ονομασία Θησείο προέρχεται από την παλιά απόδοση του ναού στον Θησέα.
Ο ναός ήταν αφιερωμένος στον Ήφαιστο και την Εργάνη Αθηνά (προσωνύμιο της θεάς καθώς ήταν η προστάτιδα των εργατών) και αποτελεί μέρος του αρχαιολογικού χώρου της Αρχαίας Αγοράς.
Είναι χτισμένος πάνω στον λόφο του Αγοραίου Κολωνού και άρχισε να οικοδομείται κατά την περίοδο των Μαραθωνομάχων. Αν και η κατασκευή του ξεκίνησε το 450 π.Χ. ολοκληρώθηκε σχεδόν μετά από 35 χρόνια, καθώς δόθηκε προτεραιότητα στην κατασκευή του Παρθενώνα.
Είναι Δωρικού ρυθμού και εικάζεται ότι ίσως αρχιτέκτονας του ναού ήταν ο Ικτίνος.
Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα διατηρημένα μνημεία της Αγοράς και τον πιο καλά διατηρημένο ναό δωρικού ρυθμού στον Ελλαδικό χώρο. Για την κατασκευή αυτού του ναού χρησιμοποιήθηκε το ξακουστό μάρμαρο από το όρος της Αττικής που ονομάζεται πεντελικό μάρμαρο.
Τα πιο σημαντικά γλυπτά του ναού είναι οι μετόπες με τους άθλους του Ηρακλή.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:7 Σούπερ Ήρωες Της Ελληνικής Μυθολογίας!
Ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα στις Βάσσες της Φιγαλείας
Σε υψόμετρο 1.130 μέτρων, σε ένα βραχώδες τοπίο των Βασσών, στο κέντρο της Πελοποννήσου, στέκει αγέρωχος ένας από τους επιβλητικότερους και σπουδαιότερους ναούς της αρχαιότητας. Αυτός ο ναός ήταν αφιερωμένος στον Επικούριο Απόλλωνα.
(Ο Παυσανίας αποδίδει στον Απόλλωνα το προσωνύμιο Επικούριος, γιατί προστάτευσε τους Φιγαλείς από την επιδημική νόσο της πανώλης, που είχε πλήξει τον ελλαδικό χώρο κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου).
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Ο Μύθος Που Συμβολίζει Μια Επιδημία Στην Αρχαία Ελλάδα
Δυτικά του ναού υπήρχε οικισμός από την αρχαϊκή εποχή που ονομαζόταν “Βάσσαι” από τις βάσσες ή βήσσες, δηλαδή μικρές κοιλάδες που βρίσκονται ανάμεσα στις βραχώδεις εκτάσεις.
Σε απόσταση 13 χλμ. από το ναό βρίσκεται και η αρχαία Φιγάλεια, η πόλη στην οποία διοικητικά υπαγόταν ο ναός.
Σήμερα ανήκει στον δήμο Οιχαλίας και η μετάβαση στον ναό είναι εφικτή από το παραθαλάσσιο χωριό Θολό, μέσω της Νέας Φιγαλείας και κατά μήκος του ποταμού Νέδα.
Ο ναός ανεργήθηκε μεταξύ 420-400 π.Χ και πιστεύεται ότι αρχιτέκτονας του ήταν και πάλι ο Ικτίνος.
Τα πιο ενδιαφέροντα γλυπτά που βρέθηκαν στον ναό το 1815 είναι η ζωφόρος που απεικονίζει τη μάχη των Ελλήνων με αρχηγό τον Ηρακλή εναντίον των Αμαζόνων, που είναι γνωστή ως η «Αμαζονομαχία».
Δυστυχώς, η ζωφόρος δε βρίσκεται εκεί που ανήκει, αφού αγοράστηκε από τη Βρετανική κυβέρνηση και σήμερα εκτίθεται στο Βρετανικό μουσείο, στο Λονδίνο.
Αν εξετάσουμε τον αρχιτεκτονικό ρυθμό του, θα δούμε ότι αν και εξωτερικά είναι δωρικού ρυθμού, στο εσωτερικό του είναι ιωνικού ρυθμού αλλά οι κίονες του κοσμούνται με κορινθιακού ρυθμού κιονόκρανα.
Είναι το μοναδικό αρχαίο οικοδόμημα που συνδυάζει και τους τρεις αρχιτεκτονικούς ρυθμούς.
Ναός Πυξίδα – Το θαύμα των αρχαίων Ελλήνων επιστημών
Αυτός ο ναός Περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του κατά 50,2 δευτερόλεπτα της μοίρας, όση είναι και η ετήσια μετάπτωση των ισημεριών με στόχο να βλέπει συνεχώς το ίδιο αστρικό σημείο.
Ωστόσο, τα μυστήρια δεν τελειώνουν εκεί, καθώς ο ναός τοποθετήθηκε πάνω σε αυτή τη διαμορφωμένη τεχνητά πλαγιά, ακολουθώντας τον άξονα Βορρά προς Νότο σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ναούς.
Για να πετύχουν την ολίσθηση του ναού τοποθέτησαν πάνω στην πλάκα ένα στρώμα αργίλου και βότσαλα της θάλασσας πάνω στα οποία τοποθετήθηκαν τα θεμέλια του ναού.
Έτσι, εδώ και πολλούς αιώνες, ο ναός στοχεύει το ίδιο αστρικό σημείο που σύμφωνα με τους επιστήμονες το σημείο αυτό είναι ο Σείριος, γνωστό ως το άστρο του Κυνός, από το οποίο κατάγεται σύμφωνα με τη μυθολογία ο θεός Απόλλων.
Αν οι πρόσφατες παρεμβάσεις για τη συντήρηση του δε διαμορφώσουν νέες καταστάσεις, θα συνεχίσει να στοχεύει το ίδιο αστρικό σημείο για πολλούς αιώνες ακόμη.
Η απορία είναι η εξής: Πως οι Έλληνες επιστήμονες χιλιάδες χρόνια πριν μπόρεσαν να δημιουργήσουν ένα τέτοιο φαινόμενο χωρίς να έχουν την απαραίτητη τεχνολογία που έχουμε σήμερα; Ιδού το ερώτημα.
Ιερό του Ποσειδώνος, Σούνιο
Αυτός ο ναός βρίσκεται χτισμένος στο ακρωτήριο Σούνιο, ένα από τα πιο ειδυλλιακά μέρη της Ελλάδας. Φημίζεται ως ένα από τα ομορφότερα μέρη στην Ελλάδα για να δείτε το ηλιοβασίλεμα.
Το Σούνιο βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της Αττικής σε μία εξαιρετική στρατηγική τοποθεσία, που σε συνδυασμό με τα πλούσια λατομεία του Λαυρίου, ανέδειξαν την Αθήνα σε υπερδύναμη και συγχρόνως προσέλκυαν πολλούς εχθρούς.
Άλλωστε για αυτόν το λόγο ο ναός βρίσκεται μέχρι σήμερα πίσω από τα τείχη, που κάποτε προστάτευαν τα παράλια της Αττικής.
Η ιστορία αυτού του ιερού ξεκινάει από τον 8ο αιώνα, που ακόμη δεν είχε μνημειακή διαμόρφωση. Προς τα τέλη της αρχαϊκής περιόδου ξεκίνησε η οικοδόμηση ενός ναού που τελικά καταστράφηκε από τους Πέρσες πριν καν ολοκληρωθεί.
Αργότερα, μεταξύ 444 – 440 π.Χ. πάνω στα θεμέλια του παλιού ναού ανοικοδομήθηκε ο ναός που σώζεται μέχρι σήμερα και αποτελείται από το περίφημο μάρμαρο του Λαυρίου.
Από τον 5ο αιώνα μέχρι τον 2ο αιώνα, το ιερό ήταν πολύ δημοφιλές, ωστόσο με την παρακμή της αρχαίας θρησκείας και την πάροδο του χρόνου, το ιερό εγκαταλείφθηκε και σταδιακά ερειπώθηκε.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Αιγαίο Πέλαγος: Πως Πήρε Την Ονομασία Της Η Ελληνική Θάλασσα;
Ναός του Ολυμπίου Διός, Αθήνα
Ένας άλλος μεγαλοπρεπής αρχαίος ελληνικός ναός, που βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας και κοιτάει προς την Ακρόπολη.
Ο συγκεκριμένος ναός είναι επίσης γνωστός ως Ολυμπιείο, ωστόσο, οι περισσότεροι αποκαλούν αυτό το μνημείο ως Στήλες ή Στύλοι του Ολυμπίου Διός.
Σύμφωνα με την τοπική παράδοση της Αθήνας, αυτός ο ναός πρωτοδημιουργήθηκε από τον Δευκαλίωνα (σύζυγος της Πύρρας και γιο του Προμηθέα, που μαζί με τη γυναίκα του ήταν οι μόνοι άνθρωποι που επέζησαν από τον κατακλυσμό και αναδημιούργησαν την ανθρωπότητα) ως φόρος τιμής στον Δία που τους έσωσε από τον κατακλυσμό.
Στη θέση παλαιότερου ναού του 6ου αιώνα ξεκίνησε η ανέγερση μεγαλύτερου αυτή τη φορά, από τον τύραννο Πεισίστρατο τον νεότερο, το 515 π.Χ.
Παρόλα αυτά η κατασκευή του διακόπηκε εξαιτίας του θανάτου του και της κατάλυσης της τυραννίας. Ο υστεροαρχαϊκός ναός κατασκευάστηκε από πωρόλιθο και ήταν Δωρικού ρυθμού.
Την ολοκλήρωση του ναού ανέλαβε ο βασιλιάς της Συρίας Αντίοχος ΄Δ ο Επιφανής το 175 π.Χ προσλαμβάνοντας ως αρχιτέκτονα τον Ρωμαίο Κοσσούτιο. Παρόλα αυτά, η κατασκευή σταμάτησε ξανά το 164 π.Χ ύστερα από τον θάνατο του Αντιόχου.
Μία απόπειρα έγινε και από τον Αύγουστο αλλά τελικά ολοκληρώθηκε το 129 π.Χ από τον φιλέλληνα αυτοκράτορα Αδριανό.
Ο Αδριανός ναός, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ναούς του τότε γνωστού κόσμου και φιλοξενούσε δύο κολοσσιαία χρυσελεφάντινα αγάλματα του Δία. Μάλιστα, ήταν κορινθιακού ρυθμού και αποτελούνταν από 104 κίονες με ύψος 17 μέτρων, διάμετρο 2.6 μέτρων και βάρος 360 τόνων ο καθένας.
Αν και σήμερα από τις 104 κολώνες σώζονται μόνο οι 15, αυτός ο ναός παραμένει ένα από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της Αθήνας.
Ναοί της Κυρήνης, βόρεια Αφρική
Η Κυρήνη ήταν μία ελληνική αποικία με ιδιαίτερη σημασία που είχε ιδρυθεί στη Βόρεια Αφρική και συγκεκριμένα στη Λιβύη. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ιδρύθηκε από τους Έλληνες της Θήρας το 630 π.Χ. και διατηρούσε ισχυρές εμπορικές σχέσεις με τις υπόλοιπες Ελληνικές πόλεις.
Το όνομα Κυρήνη προέρχεται από την πηγή Κύρη που ήταν αφιερωμένη στον θεό Απόλλωνα. Μέχρι σήμερα, η ανατολική παραλιακή περιοχή της Λιβύης που βρίσκεται στην κοιλάδα Τζεμπέλ Αχτάρ ονομάζεται Κυρηναϊκή.
Στα αραβικά είναι γνωστή ως Μπάρκα, ονομασία που προέρχεται από τη γειτονική αρχαία ελληνική αποικία Βάρκη.
Η ίδρυση της φιλοσοφικής σχολής της Κυρήνης τον 3ο αιώνα από τον μαθητή του Σωκράτη, Αρίστιππο, βοήθησε στη γρήγορη εξάπλωση του ελληνικού πολιτισμού στην περιοχή.
Στην πόλη σήμερα σώζονται αρχαία μνημεία, όπως ο ναός του Απόλλωνα (7ος αιώνας π.Χ.), ο ναός της Δήμητρας και ένας ναός του Δία (5ο αιώνα). Το 1978, μετά από εντολή του Μουαμάρ Καντάφι, ο ναός του Δία καταστράφηκε μερικώς.
Υπάρχουν ακόμη τα ερείπια του ναού της Εκάτης και των Διόσκουρων, καθώς επίσης και το αρχαίο νεκροταφείο με σημαντικά μνημεία και επιτύμβιες στήλες
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 21 Αρχαίες Ελληνικές Πόλεις – Αποικίες Σε Διάφορες Χώρες Του Κόσμου!
Ναός της Αφαίας, Αίγινα
Βρίσκεται στο νησί Αίγινα, σε ένα ύψωμα 160 μέτρων που προσφέρει πανοραμική θέα.
Πρόκειται για τον ναό που αποτέλεσε πρότυπο για τους αρχιτέκτονες του Παρθενώνα, Ικτίνου και Καλλικράτη. Άλλωστε δε θεωρείται τυχαία ως ο κολοφώνας της αρχαϊκής αρχιτεκτονικής.
Πριν την κατασκευή του σημερινού ναού υπήρχε άλλος ο οποίος καταστράφηκε από πυρκαγιά.
Ο ναός που σώζεται σήμερα χρονολογείται από το 500 – 480 π.Χ και κατασκευάστηκε μετά τη νίκη στη ναυμαχία της Σαλαμίνας.
Εικάζεται ότι ο ναός ήταν αφιερωμένος σε μία θεά που λατρευόταν στην Κρήτη, γνωστή με το ονόματα Δίκτυννα και Βιρτόματη, προστάτιδα των ψαράδων. Σύμφωνα με την κρητική παράδοση που μας περιγράφει ο Παυσανίας ήταν κόρη του Δία και της Κάρμης.
Ήταν τόσο όμορφη που την ερωτεύτηκε παράφορα ο βασιλιάς Μίνωας και άρχισε να την κυνηγάει για 9 ολόκληρους μήνες.
Η θεά Άρτεμις τη συμπαθούσε τόσο πολύ επειδή ήταν εξαιρετική κυνηγός που την έκρυψε μέσα στο δάσος, στο βουνό Δίκτη.
Τελικά, ο Μίνωας τη βρήκε και για να του ξεφύγει πήδηξε από το βουνό μέσα στη θάλασσα.
Αφού την έσωσαν κάτι ψαράδες που βρίσκονταν κοντά, έγινε η προστάτιδα τους και πήρε την ονομασία Δίκτυννα από το βουνό που πήδηξε.
Το όνομα Αφαία στα αρχαία ελληνικά σημαίνει άφαντη.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 10 Σπουδαίες Μορφές Της Αρχαίας Ελληνικής Αρχιτεκτονικής