Οι ήρωες της Ελληνικής Μυθολογίας ήταν άνδρες ή γυναίκες με ιδιαίτερη δύναμη, θάρρος ή ικανότητα. Ήταν συχνά θεϊκής καταγωγής και διακρίνονταν για υπεράνθρωπες θαρραλέες πράξεις.
Η λέξη ήρωας προέρχεται από την αρχαία λέξη ἥρως που σημαίνει η κατάλληλη ώρα και αναφέρεται σε εκείνη την ώρα που οι ήρωες πεθαίνουν στο πεδίο της μάχης, δείχνοντας αυτοθυσία και αυταπάρνηση για την τιμή και το κλέος (δόξα).
Ο ήρωας δηλαδή, βρίσκεται στην καλύτερη του ώρα όταν πεθαίνει στη μάχη.
Η μυθολογία της αρχαίας Ελλάδας ήταν γεμάτη από τραγωδίες ηρώων, οι οποίοι σκότωναν τέρατα, πολέμησαν ολόκληρους στρατούς και αγάπησαν (και έχασαν) όμορφες γυναίκες.
Αυτοί οι μύθοι μας αποκαλύπτουν ότι ακόμη και οι μεγαλύτεροι ήρωες της Αρχαίας Ελλάδας είχαν ατέλειες.
Παρόλα αυτά τα ονόματα τους έζησαν για χιλιετίες.
Πάμε να δούμε τους σημαντικότερους ήρωες της Ελληνικής μυθολογίας!
Ηρακλής
Ο Ηρακλής θεωρείται ο μεγαλύτερος ήρωας της ελληνικής μυθολογίας.
Γιος του Δία και της Αλκμήνης (εγγονής του Περσέα), ο Ηρακλής μεγάλωσε και έγινε τρανός πολεμιστής. Όμως η ζηλιάρα σύζυγος του Δία, η Ήρα, τον έκανε προσωρινά παράφρονα και σκότωσε τη γυναίκα και τα παιδιά του.
Μετά από αυτό το φρικτό έγκλημα που δεν ήθελε να διαπράξει, πήγε στο μαντείο των Δελφών για να πάρει χρησμό, ώστε να μάθει με ποιον τρόπο θα μπορούσε να εξαγνιστεί.
Σύμφωνα με τον χρησμό, έπρεπε να υπηρετήσει για δώδεκα χρόνια τον Ευρυσθέα, βασιλιά των Μυκηνών, και να πραγματοποιήσει τους άθλους που θα του πρόσταζε εκείνος.
Από το παρελθόν μέχρι σήμερα αυτοί οι 12 άθλοι του Ηρακλή έχουν αποτελέσει αντικείμενο αμέτρητων έργων τέχνης και δράματος.
Ο Ηρακλής συχνά απεικονίζεται να φοράει δέρμα λιονταριού και να κρατά ένα ρόπαλο.
Ονομαζόταν επίσης Αλκαίος και σημαίνει αυτός που έχει πολύ δύναμη, αλλά δεν μπορεί να την ελέγξει. Ο κάθε άθλος του συμβολίζει και την κατάκτηση μίας Αρετής!
Ωστόσο, μερικοί ερευνητές εξετάζουν την ιστορία του Ηρακλή ως μια αλληγορία της διέλευσης του Ήλιου από τις δώδεκα θέσεις του ζωδιακού κύκλου.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι ερευνητές που υποστηρίζουν ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία ενός μεγάλου πολέμαρχου, τα κατορθώματα του οποίου συμβολίζονται με τους μύθους.
Τη στιγμή που ο κένταυρος Νέσσος πέθαινε από τα δηλητηριασμένα βέλη του Ηρακλή, εκμυστηρεύθηκε στη Δηιάνειρα ότι ο Ηρακλής δεν την αγαπούσε πια, και ότι για να ξανακερδίσει την αγάπη του, έπρεπε να του δώσει να φορέσει έναν χιτώνα, αφού πρώτα τον βουτήξει μέσα στο αίμα του.
Η Δηιάνειρα, η οποία δεν ήξερε ότι το αίμα του Νέσσου ήταν δηλητηριασμένο από τα βέλη, έδωσε τον χιτώνα στον ήρωα.
Τότε ο Ηρακλής άρχισε να σφαδάζει από φρικτούς πόνους και ζητούσε να τον κάψουν για μην πονάει πια.
Τελικά, ο Φιλοκτήτης που περνούσε τυχαία ως «από μηχανής θεός», τον λυπήθηκε και άναψε τη φωτιά πάνω στην κορυφή του βουνού Οίτη, όπου ο Ηρακλής κάηκε ζωντανός.
Όταν πέθανε ο Ηρακλής, ο Δίας τον έκανε θεό και η Ήρα τον δέχτηκε σαν γιο της.
Σήμερα χαρακτηρίζεται ως ο μέγιστος των μεγίστων!
Αχιλλέας
Ο Αχιλλέας ήταν ο αρχηγός των Μυρμιδόνων, μια αρχαία πολεμική φυλή που καταγόταν σύμφωνα με τον Όμηρο από τη Θεσσαλία.
Ως βρέφος, η μητέρα του Αχιλλέα τον βύθισε στον ποταμό Στύγα, κάτι που τον έκανε άτρωτο παντού εκτός από τη φτέρνα με την οποία τον κρατούσε.
Οι κλασικοί μύθοι αποδίδουν το γεγονός ότι ο Αχιλλέας ήταν άτρωτος και στην Αμβροσία (το ποτό των θεών) που του έδινε η μητέρα του, με αποτέλεσμα να εξαφανίσει τη θνητότητα του.
Φημίζεται για το πάθος που είχε με τη σκλάβα του, Βρισηίδα, η οποία αργότερα έγινε η ερωμένη του.
Στον Τρωικό πόλεμο που διήρκησε για δέκα χρόνια ο Αχιλλέας ήταν ο πιο γενναίος πολεμιστής από όλους.
Στο τέλος όμως, ο Πάρης, γιος του Τρώα βασιλιά, τραυμάτισε θανάσιμα τον Αχιλλέα στη φτέρνα.
Σήμερα, ο τένοντας που συνδέει τους μύες της γάμπας με το οστό της φτέρνας ονομάζεται αχίλλειος τένοντας και μια μικρή αλλά επικίνδυνη αδυναμία είναι γνωστή ως «αχίλλειος πτέρνα».
Ιάσονας
Ο Ιάσονας ήταν ο αρχηγός των Αργοναυτών, των 50 ηρώων που έπλευσαν με το περίφημο πλοίο Αργώ από την Ιωλκό (σημερινό Πήλιο) αναζητώντας το Χρυσόμαλλο Δέρας.
Ο θείος του Ιάσονα, Πελίας, είχε κλέψει το βασίλειο που δικαιωματικά ανήκε στον Ιάσονα.
Υποσχέθηκε να το επιστρέψει μόνο εάν ο Ιάσονας έφερνε στο σπίτι το Χρυσόμαλλο Δέρας, το μαλλί από το μυθικό φτερωτό κριάρι που έσωσε τον Φρίξο και την Έλλη και αργότερα έγινε ο αστερισμός του Κριού.
Στο ταξίδι τους, ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες αντιμετώπισαν κινδύνους όπως οι θανατηφόρες Σειρήνες. Η αποστολή τους ήταν πολύ δύσκολη αφού θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν περισσότερους κινδύνους.
Μέχρι που μπήκε στη ζωή του Ιάσωνα, η περίφημη μάγισσα Μήδεια, η οποία ερωτεύτηκε παράφορα τον Ιάσονα. Τότε, η μάγισσα υποσχέθηκε ότι θα τον βοηθήσει μόνο αν την έπαιρνε μαζί του στην Ελλάδα.
Τελικά, κατάφεραν να πάρουν το δέρας με τη βοήθεια της μάγισσας Μήδειας, η οποία τελικά έγινε σύζυγος του Ιάσονα.
Μια μέρα, ενώ καθόταν κάτω από την Αργώ, ένα κομμάτι σανίδας του σκαριού, αποκολλήθηκε και έπεσε στο κεφάλι του με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ορφέας: Τα Μυστήρια Που Κρύβονται Πίσω Από Τον Ήρωα Τη Μυθολογίας
Οδυσσέας
Ο Οδυσσέας ήταν βασιλιάς της Ιθάκης γνωστός για τις πολεμικές δεξιότητες του.
Ωστόσο, ήταν περισσότερο γνωστός για τις έξυπνες ιδέες του, για αυτό και ο Όμηρος αναφερόταν σε αυτόν ως ο πολυμήχανος Οδυσσέας.
Ήταν ο πρωταγωνιστής στο έργο του Ομήρου Οδύσσεια και ένας από τους σημαντικότερους πρωταγωνιστές στον Τρωικό πόλεμο.
Μάλιστα ήταν αυτός που σκαρφίστηκε την ιδέα με τον Δούρειο Ίππο, με τον οποίο μπήκαν στην Τροία και την έκαψαν ολοκληρωτικά.
Μαζί με την πόλη κάηκαν και οι ναοί των Ολύμπιων θεών.
Για την πράξη αυτή, οι θεοί καταράστηκαν τον Οδυσσέα να περιπλανιέται για δέκα χρόνια στη θάλασσα και να χάσει τον «πηγαιμό για την Ιθάκη», όπου τον περίμεναν με αγωνία οι γονείς του και η Πηνελόπη.
Στην πορεία, το θάρρος και η εξυπνάδα του Οδυσσέα τον έσωσαν από τέρατα όπως ο Κύκλωπας Πολύφημος, οι Σειρήνες, η Σκύλλα και η Χάρυβδη.
Τελικά, κατάφερε να γυρίσει πίσω ύστερα από δέκα χρόνια.
Αρχικά κρύφτηκε επειδή ήταν μόνος αλλά στη συνέχεια εμφανίστηκε στον γιό του Τηλέμαχο και τον πιστό του χοιροβοσκό Εύμαιο, οι οποίοι τον βοήθησαν να εξοντώσει τους 40 μνηστήρες.
Δηλαδή τους αριστοκρατικούς γόνους του βασιλείου του, που θεωρώντας ότι είναι νεκρός πολιορκούσαν επί 10 χρόνια την πιστή βασίλισσα Πηνελόπη, με κύριο σκοπό να καταλάβει κάποιος από αυτούς τον θρόνο του Οδυσσέα. Τελικά, ο Οδυσσέας ήταν και πάλι βασιλιάς της Ιθάκης.
Όταν κάποια στιγμή ξένος στρατός αποβιβάστηκε στην Ιθάκη ο Οδυσσέας έσπευσε για την απόκρουση των εισβολέων με τον στρατό του. Ο επικεφαλής των ξένων εξαπέλυσε ένα δόρυ σκοτώνοντας των Οδυσσέα. Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο Τηλέγονος, γιος το Οδυσσέα με την Κίρκη, του οποίου ο βασιλιάς της Ιθάκης αγνοούσε την ύπαρξη.
Περσέας
Ο Περσέας, γιος του Δία και της Δανάης, ολοκλήρωσε επικίνδυνες αποστολές με τη γρήγορη σκέψη και το ταλέντο του ως πολεμιστής. Το πιο διάσημο επίτευγμα του ήταν η δολοφονία της Γοργόνας Μέδουσας.
Η Μέδουσα ήταν ένα τέρας που έκανε πέτρα όποιον άντρα την κοιτούσε στα μάτια. Ο Περσέας τη σκότωσε ενώ παρακολουθούσε την αντανάκλασή της σε έναν καθρέφτη. Αφού αποκεφάλισε την περίφημη Γοργόνα με το σπαθί του, έβαλε το κεφάλι της μέσα στο μαγικό του σάκο.
Αργότερα, για να σώσει την πριγκίπισσα Ανδρομέδα από τον θαλάσσιο δράκοντα, ανέβηκε στον Πήγασο, το φτερωτό άλογο και πετώντας πάνω από το τέρας, έβγαλε το κεφάλι της Μέδουσας από τον σάκο και μετέτρεψε το πλάσμα σε πέτρα.
Τελικά, παντρεύτηκε με την Ανδρομέδα και έκαναν μαζί 7 παιδιά.
Όταν ο Περσέας πέθανε, οι θεοί δεν τον έστειλαν στον Άδη, αλλά στα άστρα.
Μαζί του, συμπεριέλαβαν στους αστερισμούς την Ανδρομέδα και τους γονείς της, τον Κηφέα και την Κασσιόπη.
Έτσι δημιουργήθηκαν οι αστερισμοί του Περσέα, της Ανδρομέδας, της Κασσιόπης του Κηφέα, του Πήγασου και του Δράκοντα.
Θησέας
Κάποτε ο Ηρακλής πέρασε από την Τροιζήνα, όπου τον φιλοξένησε στο παλάτι του ο βασιλιάς Πιτθέας.
Όταν κάθισαν να φάνε, ο Ηρακλής έβγαλε τη λεοντή και την άφησε χάµω. Μια παρέα παιδιών βλέποντας τη λεοντή τρόμαξαν και το έβαλαν στα πόδια.
Ένα όμως επτάχρονο παιδί, νομίζοντας πως έβλεπε αληθινό λιοντάρι, άρπαξε ένα τσεκούρι και όρμησε να το σκοτώσει.
Ήταν ο Θησέας, ο εγγονός του βασιλιά Πιτθέα. Ένας ακόμη ήρωας της ελληνικής μυθολογίας.
Ο Θησέας παρουσιάζεται συνήθως με τα χρυσά σανδάλια και το σπαθί που έκρυψε ο πατέρας του Αιγέας κάτω από έναν τεράστιο βράχο, όταν ακόμη ο ήρωας ήταν στην κοιλιά της μητέρας του Αίθρας.
Ο Αιγέας έφυγε για την Αθήνα και είπε στην γυναίκα του το εξής: Αν το παιδί μας είναι αγόρι και μπορέσει να σηκώσει τον βράχο όταν μεγαλώσει, να πάρει το σπαθί και τα σανδάλια και να έρθει να με βρει.
Έτσι και έγινε λοιπόν. Από την Τροιζήνα μέχρι την Αθήνα συνάντησε πολλούς ληστές και άγρια ζώα που τρομοκρατούσαν και σκότωναν τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι μπορούσαν πλέον να ταξιδεύουν ελεύθερα.
Έφτασε τέλος στην Αθήνα όπου ο Αιγέας, βλέποντας το σπαθί και τα σανδάλια του, τον γνώρισε αμέσως και τον υποδέχτηκε µε χαρά και ανακούφιση.
Από εκεί και πέρα, το μεγαλύτερο του επίτευγμα ήταν το γεγονός ότι σκότωσε ένα από τα πιο τρομερά τέρατα της μυθολογίας, τον Μινώταυρο.
Μετά το θάνατο του πατέρα του, ο Θησέας έγινε βασιλιάς της Αθήνας και βασίλεψε πολλά χρόνια µε σοφία και δικαιοσύνη.
Κάποτε όμως ταξίδεψε μακριά και όταν επέστρεψε στην Αθήνα, βρήκε στο θρόνο το σφετεριστή Μενεσθέα.
Απογοητευμένος αποφάσισε να ζήσει την υπόλοιπη ζωή του στη Σκύρο, όπου είχε πατρικά κτήματα.
Εκεί τον υποδέχτηκε ο βασιλιάς Λυκομήδης και του πρότεινε να του δείξει ο ίδιος τα κτήματα του.
Ο Θησέας, που τον νόμιζε φίλο του, πήγε μαζί του.
Ωστόσο, ο βασιλιάς φοβούμενος να μη χάσει τον θρόνο του από τον Θησέα, τον έσπρωξε σ’ έναν γκρεμό και τον σκότωσε.
Βελλεροφόντης
Ο Βελλεροφόντης είναι ο πιο άγνωστος από τους μεγάλους ήρωες της ελληνικής μυθολογίας.
Ήταν γιος του βασιλιά της Κορίνθου, Γλαύκου και της Ευρυμέδης.
Κάποιοι συγγραφείς λένε ότι μητέρα του ήταν η Ωκεανίδα Ευρυνόμη και ο θεός Ποσειδώνας.
Κάποτε, σκότωσε άθελά του τον αδελφό του και γι’ αυτό εξορίστηκε στην αυλή του βασιλιά του Άργους Προίτου.
Αλλά η γυναίκα του Προίτου που ονομαζόταν Άντεια ή Σθενέβοια, ερωτεύτηκε με πάθος το Βελλεροφόντη. Επειδή όμως ο ήρωας δε θέλησε να προδώσει την εμπιστοσύνη του Προίτου, δεν ανταποκρίθηκε στο αίσθημά της.Τότε αυτή θύμωσε και τον συκοφάντησε στον άντρα της, ότι τάχα θέλησε να την κακοποιήσει.
Ο βασιλιάς θύμωσε πολύ, αλλά δε θέλησε να τον σκοτώσει ο ίδιος. Σκέφτηκε λοιπόν και τον έστειλε στον πεθερό του Ιοβάτη, βασιλιά της Λυκίας, μ’ ένα γράμμα σφραγισμένο, όπου ζητούσε το θάνατό του.
Ο Ιοβάτης, για να προκαλέσει το θάνατο του Βελλερεφόντη, του επέβαλε μια σειρά από άθλους. Πρώτη του αποστολή ήταν να σκοτώσει τη Χίμαιρα, ένα από τα πιο τρομακτικά τέρατα της ελληνικής μυθολογίας.
Έπειτα τον έβαλε να εξολοθρεύσει την άγρια φυλή των Σολύμων. Ο μύθος λέει ότι η μάχη που ακολούθησε ήταν η πιο άγρια που είχε γίνει με τον Βελλεροφόντη να αναδεικνύεται νικητής.
Στην τελευταία του αποστολή κατάφερε να νικήσει τις θρυλικές Αμαζόνες.
Αφού ο βασιλιάς είδε τα κατορθώματά του, τον αναγνώρισε σαν απόγονο των θεών και του έδωσε γυναίκα του την κόρη του Φιλονόη και το μισό του βασίλειο.
Πλήρης από έπαρση για τη δύναμή του, ο Βελλερεφόντης αποφασίζει με το φτερωτό άλογο του να ανέβει στον Όλυμπο και να ανακαλύψει την κατοικία των θεών.
Τότε ο Δίας, εξοργισμένος από το θράσος του, του έριξε κεραυνό με αποτέλεσμα ο Βελλερεφόντης να πέσει από το άλογό του σε έναν ακανθώνα και να μείνει τυφλός, χάνοντας τόσο τη βασιλική αρχή όσο και τον Πήγασο που του «τον πήραν οι θεοί».
Άλλοι συγγραφείς λένε ότι πέθανε όταν τον χτύπησε ο κεραυνός και ο Πήγασος ανέβηκε στο σπίτι των 12 θεών του Ολύμπου.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ποια Ήταν η Μεγαλύτερη Ηρωίδα Της Ελληνικής Μυθολογίας!