Αθήνα: Πώς πήρε την ονομασία της η πόλη που γέννησε την Δημοκρατία;

Σίγουρα κατά καιρούς πολλοί έχετε αναρωτηθεί από που προέρχεται η ονομασία της Αθήνας, μία από τις σπουδαιότερες πόλεις στον κόσμο.

Η πόλη που γέννησε τη δημοκρατία και μέχρι σήμερα στις γειτονιές της μπορείς να δεις τα χιλιάδες μνημεία που σώζονται από το παρελθόν, πήρε την ονομασία της ύστερα από τον καβγά μεταξύ δύο Ολύμπιων θεών, για το ποιος θα ανακηρυχθεί προστάτης της σημερινής πρωτεύουσας της Ελλάδας.

Σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο που χάνεται στα βάθη του χρόνου, αυτοί οι θεοί του Ολύμπου ήταν η θεά της σοφίας, της στρατηγικής, της τέχνης του πολέμου και της ελιάς, Αθηνά και ο θεός του υγρού στοιχείου, Ποσειδώνας.

Η φιλονικία της Αθηνάς και του Ποσειδώνα

Η ειρηνική μάχη διεξήχθη στο βράχο της Ακρόπολης υπό την επίβλεψη των άλλων 10 Ολύμπιων θεών και ενός μάρτυρα από τον κόσμο των ανθρώπων, του βασιλιά της Αθήνας, Κέκροπα, που ήταν μισός φίδι και μισός άνθρωπος.

Αυτός που θα προσέφερε το καλύτερο δώρο στον λαό της Αθήνας, θα έπαιρνε την πόλη υπό την κυριαρχία του. Πρώτος ξεκίνησε ο Ποσειδώνας, που με την τρίαινα του έδωσε ένα δυνατό χτύπημα στο έδαφος.

Αφού άρχισε να αναβλύζει νερό από το χτύπημα, δημιουργήθηκε μία λίμνη από αλμυρό νερό που ονομάστηκε Ερεχθηίδα θάλασσα.

Όταν ήρθε η σειρά της Αθηνάς, χτύπησε με το δόρυ της το έδαφος και στο σημείο αυτό φύτρωσε μία ελιά, γεμάτη καρπούς.

Αφού οι θεοί προσέφεραν τα δώρα τους, ο Δίας κήρυξε το τέλος αυτής της φιλονικίας.

Έτσι, ήρθε η σειρά των θεών να κρίνουν τον νικητή της αναμέτρησης, ζητώντας πρώτα και την γνώμη του Κέκροπα.

Το δικαστήριο των θεών με μάρτυρα τον βασιλιά της Αθήνας

Τότε, ο βασιλιάς της Αθήνας, σκεπτόμενος τα οφέλη που θα είχε ο λαός του από αυτά τα δώρα δήλωσε ότι η ελιά θα βοηθούσε στην ευημερία της πόλης, λόγω της τροφής και της ξυλείας που θα προσέφερε, ενώ το αλμυρό νερό δε θα ήταν χρήσιμο από τη στιγμή που δεν ήταν πόσιμο.

Τελικά, με τη συγκατάθεση των θεών η Αθηνά κέρδισε αυτή την ειρηνική διαφωνία που είχε με τον Ποσειδώνα με αποτέλεσμα να γεννηθεί μία πόλη-κράτος της αρχαιότητας που αργότερα θα διέδιδε τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό σε όλο τον κόσμο.

Έτσι, η πόλη ονομάστηκε Αθήνα (Αθήναι στα αρχαία ελληνικά) προς τιμήν της θεάς των τεχνών και της σοφίας.

Ωστόσο, ο Ποσειδώνας θύμωσε τόσο πολύ με το αποτέλεσμα του αγώνα που καταράστηκε την Αθήνα να μην έχει ποτέ αρκετό νερό.

Κάπως έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε το πρόβλημα λειψυδρίας που αντιμετώπισε η πόλη.

Για να ευχαριστήσουν όμως και τον Ποσειδώνα, οι Αθηναίοι κατασκεύασαν έναν ναό αφιερωμένο και στους δύο θεούς που μέχρι σήμερα ονομάζεται Ερέχθειο.

Πρόκειται για έναν από τους πιο εντυπωσιακούς ελληνικούς ναούς της αρχαιότητας που σώζονται μέχρι σήμερα. Μέσα εκεί φυλούσαν τα ιερά κειμήλια της Αθήνας, που ήταν τα σημάδια από την τρίαινα του Ποσειδώνα και η ελιά από το δώρο που προσέφερε η Αθηνά.

Τελικά, ο Κέκροπας και οι θεοί δικαιώθηκαν με την απόφαση τους, αφού από αυτήν την ελιά βλάστησαν όλα τα άλλα ελαιόδεντρα στην αρχαία Ελλάδα.

Από την ίδια ελιά δημιουργήθηκαν οι περίφημες 12 ελιές της ακαδημίας του Πλάτωνα, που κοσμούσαν αντίστοιχα τις 12 πύλες της. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, αυτές οι ελιές ήταν κλώνοι της ιερής Ελιάς που βρισκόταν στο προαύλιο του Ερεχθείου, πάνω στο βράχο της Ακρόπολης.

Η σημασία της ελιάς στην Ελλάδα

Από αυτόν τον μύθο συμπεραίνουμε ότι η ελιά ήταν ιερό πράγμα για τους αρχαίους Έλληνες.

Άλλωστε για αυτόν τον λόγο στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες το έπαθλο ήταν ο κότινος, ένα στεφάνι φτιαγμένο από ελιά.

Μέχρι σήμερα, η Ελλάδα παράγει άφθονο λάδι και το ελαιόλαδο θεωρείται το εθνικό προϊόν της χώρας.

Το ηθικό δίδαγμα του μύθου

Τέλος, να πούμε ότι το δίδαγμα αυτού του μύθου ήταν η ειρηνική επίλυση των διαφορών.

Άλλωστε ο σκοπός της μυθολογίας ήταν να βελτιώσει τις κοινωνικές αξίες εκείνης της εποχής μέσα από ιστορικές αφηγήσεις.